Regulier versus Alternatieve geneeskunde

Hippocrates zette vraagtekens bij de traditionele leer die zei dat ziekte door de Goden gezonden werd of dat men ziek werd door bijvoorbeeld een ‘ongunstige’ stand van de zon. Hij zag een verband tussen slechte leefomstandigheden en ziekte. 

Bij onbalans werkte hij met natuurlijke interventies zoals hygiëne maatregelen, gezonde eet- en drinkgewoonten en het belang van frisse lucht. Hij richtte zich zo op een natuurlijk verloop van lichaamsprocessen door het zelf herstellend vermogen te stimuleren.

Geen arts ter wereld is in staat om iemand te genezen, maar wel om iemands zelf herstellend vermogen te stimuleren. (zodat iemand zichzelf kan genezen). 

De natuurlijke interventies vallen nu binnen de alternatieve geneeskunst, maar waren oorspronkelijk altijd de reguliere geneeskunst in de tijd van Hippocrates. 

Dit soort interventies werden eigenlijk over de hele wereld altijd al toegepast, denk hierbij aan de Chinezen waar we nu de acupunctuur en de kruidengeneeskunde van kennen en de voeding vanuit de  mediterrane bevolking welke wordt geassocieerd met een lager risico op hart- en vaatziekten. 

In de reguliere geneeskunde staat centraal hoe we het probleem kunnen oplossen. Het behandeld een symptoom, i.p.v. denkend uit wat is de oorzaak dat deze klacht is opgetreden.

De klachten (of signalen) zijn feedbackmechanismen van het lichaam,  het lichaam krijgt niet wat het nodig heeft om optimaal te kunnen functioneren. 

En dit wordt dus door de volgende zaken meebepaald;

• het denkpatroon
• eet- en drinkpatroon
• beweeg- en zitpatroon
• ontspan- en slaappatroon
• sociale verbindingen
• zingeving

Is er verschil in genezing en heling?

Vanuit de huidige geneeskunde zeggen we, de tumor is weggesneden en op dit moment zien we geen uitzaaiingen dus u bent “voorlopig” genezen. Terwijl heling op vier aspecten plaatsvindt; het fysieke, mentale, emotionele en geestelijk aspect.

Hippocrates beschouwde lichaam en geest als onlosmakelijk met elkaar verbonden en geloofde dat het belangrijker is om de persoon te kennen die een ziekte heeft dan de ziekte te kennen die de persoon heeft.

Wanneer heling gewenst, is het van belang om de voorgaande pijlers mee te nemen om dit te kunnen laten plaats vinden.

De reguliere zorg heeft vele sprongen vooruit gemaakt en zeker ook ten voordelen. Het mag niet zo zijn dat de ene zorg de andere uitsluit.

Laten we eens verkennen hoe reguliere gezondheidszorg en alternatieve zorg elkaar kunnen versterken:

1. Gedeelde kennis en communicatie: Artsen en alternatieve zorgverleners kunnen informatie uitwisselen en samenwerken om een completer beeld van de patiënt te krijgen. Dit kan leiden tot betere behandelplannen.
2. Complementaire therapieën: Soms kunnen complementaire therapieën, zoals acupunctuur, kruidengeneeskunde of mindfulness, een waardevolle aanvulling zijn op reguliere behandelingen. Ze kunnen bijvoorbeeld helpen bij pijnbestrijding, stressmanagement of het bevorderen van het algemene welzijn.
3. Gezamenlijke patiëntenzorg: Artsen en alternatieve zorgverleners kunnen samenwerken om de patiënt te ondersteunen. Dit kan variëren van het delen van medische dossiers tot het coördineren van behandelplannen.
4. Wetenschappelijk onderzoek: Samenwerking tussen reguliere en alternatieve zorg kan leiden tot interessante onderzoeksvragen en nieuwe inzichten. Het combineren van klinische studies met traditionele geneeskunde kan waardevol zijn.
5. Voorlichting en bewustwording: Artsen kunnen patiënten informeren over de mogelijkheden van alternatieve therapieën en hen helpen weloverwogen keuzes te maken. Dit bevordert gezondheidsbewustzijn en eigen verantwoordelijkheid.

Het is belangrijk dat deze samenwerking plaatsvindt met respect voor elkaars expertise en met het welzijn van de persoon/patiënt als hoogste prioriteit. Door open te staan voor verschillende benaderingen, kunnen we een bredere kijk op gezondheid bevorderen en de patiëntenzorg verbeteren.